
Zoals ik in de vorige blog al vertelde bestaat A view from the room alweer heel wat jaren. Maar wat maakt de locatie van waaruit ik fotografeer nu zo geweldig voor een dergelijk langlopend project zonder dat het gaat vervelen? Dat heeft vooral te maken met de ligging en het “achterland”. Links heb ik zicht op een vrij grote parkeerplaats waar eigenlijk altijd wel activiteit is met fietsers, wandelaars en auto’s. Eén van de mooiste momenten op die parkeerplaats vond plaats begin 2013, toen daar twee vrouwen stonden te kletsen. De één met haar hondje en de ander met haar stofzuiger.
Helaas stonden ze net te ver onder een overkapping, en ik smeekte ze bijna mijn kant op te komen. Tot mijn verbazing werd mijn smeekbede gehoord en kwamen ze al pratend tevoorschijn, waarbij het leek alsof de ene vrouw haar stofzuiger uitliet. De kracht van de foto vind ik vooral dat die vrouw het totaal niet apart leek te vinden dat ze daar liep met dat ding. En ook ‘de vrouw met hond’ leek er niets ongewoons in te zien. Het fraaie licht maakte de foto af.
Het paradepaardje is toch vooral de brug die twee wijken verbindt. Hier komen de meeste onoverzichtelijke situaties voor en men schijnt zich op deze plek het meest vrij te voelen. Een paar zomers geleden baalde ik dan ook enorm toen bekend werd dat de brug een aantal weken zou worden afgesloten voor renovatie. Mijn toevoerroute van foto’s werd de nek omgedraaid! Maar als snel bleek dit een geweldige mogelijkheid om de vindingrijkheid van de mensen vast te leggen. Toen de brug na een tijdje alleen nog maar bestond uit steunbalken werden deze gebruikt om van de ene naar de andere kant te komen. Soms balancerend met de fiets op schouder of met zware boodschappentassen.

En wat is dan het “achterland” wat zo enorm mee helpt dat er steeds wel iets te zien valt? Dat heeft vooral te maken met de aanwezigheid van een winkelcentrum even verderop. Aangezien alle rangen en standen uiteindelijk allemaal boodschappen moeten doen trekken die onder mijn raam langs. En waar men met een auto nog kan tonen aan de wereld dat men goed boert, is dat met een fiets erg lastig en is eigenlijk iedereen gelijk. En ander voordeel is de basisschool wat verderop. Die brengt op min of meer vaste tijden extra leven in de brouwerij, want ook hier moeten ouders en hun kinderen onder mijn raam passeren. Kortom, alles en iedereen trekt hier langs, ongeacht afkomst, leeftijd of het gewicht van de bankrekening.