Ja, ik besef dat het gaapverwekkend is om weer geconfronteerd te worden met dat woord ‘virus’. En dan ook nog eens in een blog over Jeruzalem in het jaar kruik. Helaas, er is niet aan het virus te ontkomen. Nu niet en toen niet. Toen, rond 1866, had een virus Jeruzalem op een dodelijke manier…
Auteur: admin
Van sloeber tot miljonair in 150 jaar: Wonen in Mishkenot Sha’ananim (1)
De parkeerplaats oogt verdacht leeg. Er staat maar één taxi. Die van ons. Waar is iedereen? Is er überhaupt iemand? In ieder geval niet op deze desolate parkeerplaats. Het is duidelijk dat we op deze plek geen verhaal zullen vinden, hooguit een nietszeggende opening zoals deze. Dus zijn we snel klaar. Dan maar de wijk…
De Ruïne is geen ruïne meer, maar de Ruïne
Daar staat hij dan. Hij lijkt te poseren voor de foto. Op de puinhopen van wat ooit de belangrijkste synagoge van Jeruzalem was. De Hurva. Opgeblazen. Vier muren weten stand te houden. In zijn rechterhand houdt hij losjes zijn geweer. Als je langer naar de foto kijkt zie je in zijn linker een Torah rol….
Klagen zonder muur
Langzaam nadert het najaar. Voor velen een naargeestig vooruitzicht. Daar valt vast veel voor te zeggen, maar mijn blik is gericht op oktober 2021. Na twee jaar landarrest is het moment bijna daar dat ik weer mag: terug naar Jeruzalem. In gedachten kus ik de grond als ik mijn voeten weer op Israëlische bodem zet….
Boetedoening in Jeruzalem
Bij het grootse en meeslepende leven van Anat en mij horen heel soms ook escapades die het daglicht helaas niet kunnen velen. De hoogst enkele keer dat het toch een keer fout gaat, blokkeren we dat uit ons collectief geheugen. Een smet op ons feilloze blazoen is immers een smet op ons onkreukbare imago. Maar…
Het heden ligt in het verleden
Op 26 april van dit jaar stond de tijd met gierende remmen keihard stil. De toekomst was plots totaal irrelevant, afwezig. De blik op het verleden was er des te meer, gevoed door vele herinneringen. Mooie, kleine, grote, trieste, warme, bepalende herinneringen. Herinneringen aan mijn moeder die op die wezenloze zonnige zondag in april overleed.
Extreme koorts voelde nog nooit zo goed
Zomaar een dag in Jeruzalem en opeens breekt het besef door: de markt van Jeruzalem barst behalve van de groenten, kruiden en fruit ook van de verhalen. Achteloze bordjes boven de stalletjes verraden een rijk en ongetwijfeld intrigerend verleden. “Begonnen in 1973”. “Sinds 1936”.
Chaim is klaar met bidden
Ondertussen gaat de zoektocht voort. Chaim is ons nog steeds te vlug af. Onze onvermoeibare rabbijnen zetten opnieuw koers richting Chaim’s huis. Inmiddels is het aarde donker en de straten zijn nat en dus glad. Voor mij extra opletten want ik wil niet straks spartelend en luid vloekend onderuit gaan in deze ultra orthodoxe wijk….
Nederlands in de Nachlaot
Buiten staat Shlomo te bellen. De whereabouts van Chaim zijn nog steeds onbekend. Na kort top overleg met Mordechai gaat de Nachlaot TGV verder. Op zoek naar Chaim, ergens in een shul. Halverwege een steeg stoppen we. Geen synagoge of wat dan ook is hier te zien. “Kom, we gaan naar binnen”, zegt Mordechai met…
Op zoek naar de oude Chaim
Telefoon! “Met Mordechai. Over vijf minuten beneden. Neem de camera’s mee.” Geweldig, we gaan eindelijk Chaim ontmoeten, de ruim 80-jarige bewoner van Jeruzalems Nachlaot buurt. Aan de overkant van de straat zwaaien onze rabbijnen, Mordechai en Shlomo, ons al toe. We moeten haast maken anders is de oude baas alweer gevlogen. We wurmen ons door…