Verdwaald op een regenachtige Shabbat in mei 2018. Op de een of andere manier zijn we, voor de verandering, onbedoeld aanbeland bij Mea She’arim. Regelmatig is dit de gewenste bestemming, maar nu even niet. Vandaag is het shabbat en dan is dit niet echt een plek om rond te lopen met camera. Meer nog dan…
Categorie: Stadsfotografie
Mea She’arim: waar rechtlijnigheid de absolute norm is, meestal
Wat is dit nu opeens? Ik kan hier van alles verwachten, maar dit komt toch wel als een verrassing. We staan midden in Mea She’arim traditioneel stil bij ‘onze’ Used Jewish Books winkel. Bij gebrek aan iconische ijkpunten is dit voor ons het fysieke symbool voor deze ultra orthodoxe wijk. De wijk waar iedereen loopt…
Ontzagwekkende momenten vlak voor Jom Kipoer
Op deze oktoberdag in 2019 wil ik sfeer proeven. De sfeer van mijn eerste Ontzagwekkende Dagen. Die tien dagen tussen Joods Nieuwjaar en Jom Kipoer. Waar beter die te proeven dan op Jeruzalem’s Mahane Yehuda markt. De plek om alles te proeven. Iedereen wil op de shuk zijn maaltijd bij elkaar scharrelen voordat Jom Kipoer…
De lijdensweg van de Montefiore Molen en de redding uit Nederland
Het is onderhand tijd om terug te klimmen richting de Molen en Mishkenot Sha’ananim in alle rust achter ons te laten. Zomaar vertrekken zonder de Molen een laatste bloggroet te brengen is echter not done. De Molen die eigenlijk alle stormen heeft doorstaan. Van eerste bouwwerk van Montefiore in het nieuwe Jeruzalem tot plek van…
Leven in tijden tussen cholera en corona
Ja, ik besef dat het gaapverwekkend is om weer geconfronteerd te worden met dat woord ‘virus’. En dan ook nog eens in een blog over Jeruzalem in het jaar kruik. Helaas, er is niet aan het virus te ontkomen. Nu niet en toen niet. Toen, rond 1866, had een virus Jeruzalem op een dodelijke manier…
Van sloeber tot miljonair in 150 jaar: Wonen in Mishkenot Sha’ananim (1)
De parkeerplaats oogt verdacht leeg. Er staat maar één taxi. Die van ons. Waar is iedereen? Is er überhaupt iemand? In ieder geval niet op deze desolate parkeerplaats. Het is duidelijk dat we op deze plek geen verhaal zullen vinden, hooguit een nietszeggende opening zoals deze. Dus zijn we snel klaar. Dan maar de wijk…
Boetedoening in Jeruzalem
Bij het grootse en meeslepende leven van Anat en mij horen heel soms ook escapades die het daglicht helaas niet kunnen velen. De hoogst enkele keer dat het toch een keer fout gaat, blokkeren we dat uit ons collectief geheugen. Een smet op ons feilloze blazoen is immers een smet op ons onkreukbare imago. Maar…
Extreme koorts voelde nog nooit zo goed
Zomaar een dag in Jeruzalem en opeens breekt het besef door: de markt van Jeruzalem barst behalve van de groenten, kruiden en fruit ook van de verhalen. Achteloze bordjes boven de stalletjes verraden een rijk en ongetwijfeld intrigerend verleden. “Begonnen in 1973”. “Sinds 1936”.
Chaim is klaar met bidden
Ondertussen gaat de zoektocht voort. Chaim is ons nog steeds te vlug af. Onze onvermoeibare rabbijnen zetten opnieuw koers richting Chaim’s huis. Inmiddels is het aarde donker en de straten zijn nat en dus glad. Voor mij extra opletten want ik wil niet straks spartelend en luid vloekend onderuit gaan in deze ultra orthodoxe wijk….
Nederlands in de Nachlaot
Buiten staat Shlomo te bellen. De whereabouts van Chaim zijn nog steeds onbekend. Na kort top overleg met Mordechai gaat de Nachlaot TGV verder. Op zoek naar Chaim, ergens in een shul. Halverwege een steeg stoppen we. Geen synagoge of wat dan ook is hier te zien. “Kom, we gaan naar binnen”, zegt Mordechai met…