Anat staat op het punt het nogal hoge podium te betreden. Maar gaat het haar wel lukken? Freeze frame! Mijn gedachten schieten terug naar zo’n tien dagen eerder. Op een avond is Anat gereed om te gaan snurken. Alles verloopt standaard en volstrekt oninteressant, totdat de gemankeerde stuntvrouw in haar wakker wordt. Met volle vaart…
Categorie: Storytelling
Anat met Kitty in Jeruzalem (3)
Maandagochtend 7 mei: Het dagelijks ritueel kan beginnen. Nog even en dan mogen de passagiers voor de El Al vlucht naar Tel Aviv inchecken. Rachel van de Security werpt een eerste blik op de braaf wachtende kudde die zo losgelaten wordt in dit veiligste deel van Schiphol. “Komt u maar”, roept ze naar een vrouw…
Kitty gaat de strijd aan (2)
De herfst van 2017 in het hart van Israël is warm, heel warm. In de wapperwind van de onvermoeibare airco neust Eli wat rond op het internet. Na wat vrijblijvend gesurf valt zijn bionische oog op een artikel. Het is een oproep aan om foto’s in te sturen die typerend zijn voor Israël. Ooit, ergens…
Kitty in de Israëlische tijdmachine (1)
Jeruzalem, 22 augustus 2014: Benyamin schrikt zich een zwart hoedje als hij ziet hoe laat het al is. Hij zal haast moeten maken om op tijd bij de Klaagmuur te zijn voor zijn dagelijkse prevelementje. Kort voor het verlaten van zijn stulpje grijpt hij nog snel nog een willekeurige tas om zijn spullen in te…
Funky business in Friedrichshafen
Wat gaat een mens doen als hij arriveert in Zuid-Duitsland aan de rimpelloze Bodensee? In het schilderachtige Friedrichshafen, badend in de zware warmte van de zomerzon. Met in de verte de eeuwige sneeuw van de Zwitserse Alpenreuzen, glinsterend onder een strak blauwe hemel. Inderdaad, je gaat doen wat elk mens zou gaan doen onder zulke…
Wilders terug in Spijkenisse; een getuigenis
Zo, de blog over de start in Spijkenisse van de PVV-verkiezingscampagne is af. Toch knaagt het links en rechts. Anders gezegd; ik ben niet bepaald tevreden met het verhaal bij de foto’s. Ik pak de blog van januari 2016 er nog eens bij. Geschreven toen Wilders met de verzetsspray busjes naar Spijkenisse en waarbij hij…
Het enige echte Pest-gevoel
Mijn glorieuze intocht in de Hongaars hoofdstad Boedapest is totaal anders dan die in Praag. Deze stad aan de o zo mooie en blauwe Donau is een èchte stad. Hier wordt gewerkt en geleefd, dat straalt de stad meteen al uit. De eerste kilometers tonen weinig gebouwen in perfecte staat. Integendeel, ze ogen vervallen en…
Bij het Wenceslausplein rechtsaf!
Het afscheid nadert. Een afscheid dat al maandenlang in de agenda stond. Maar nu is het dan zover. Het is tijd geworden om Praag vaarwel te zeggen. De dag weet zich naadloos aan te sluiten op mijn stemming; droefgeestig en een wat zwaar gemoed. Weg is de zon en de intense warmte. De kleuren van…
Aan de Praagse voeten van de Joyous Boys
Tot nu toe waren het vooral de Praagse toeristische lustoorden met hun eigen voorspelbare gang van zaken die centraal stonden. Op zich totaal en helemaal niks mis mee, maar mijn hartje gaat toch echt sneller kloppen wanneer ik blijmoedig geconfronteerd wordt met onverwachte momenten. Zo’n moment is op één van de laatste avonden, wanneer we…
Een verwarde man op het Praagse Raadhuisplein
Het getrappel van massieve paardenhoefjes komt naderbij. In de koetsen zie ik achterover geslagen nekken van de reizigers, vaak gehinderd door oversized kleppetten of mondain bedoelde hoeden. Camera’s of slimme telefoon in de lucht en een plattegrond op schoot. Even verderop de vertrouwde plu’s van de zelfbenoemde groepsleiders. Kortom, welkom in een volgend toeristisch reservaat,…