De parkeerplaats oogt verdacht leeg. Er staat maar één taxi. Die van ons. Waar is iedereen? Is er überhaupt iemand? In ieder geval niet op deze desolate parkeerplaats. Het is duidelijk dat we op deze plek geen verhaal zullen vinden, hooguit een nietszeggende opening zoals deze. Dus zijn we snel klaar. Dan maar de wijk…
Categorie: Travel
De Ruïne is geen ruïne meer, maar de Ruïne
Daar staat hij dan. Hij lijkt te poseren voor de foto. Op de puinhopen van wat ooit de belangrijkste synagoge van Jeruzalem was. De Hurva. Opgeblazen. Vier muren weten stand te houden. In zijn rechterhand houdt hij losjes zijn geweer. Als je langer naar de foto kijkt zie je in zijn linker een Torah rol….
Klagen zonder muur
Langzaam nadert het najaar. Voor velen een naargeestig vooruitzicht. Daar valt vast veel voor te zeggen, maar mijn blik is gericht op oktober 2021. Na twee jaar landarrest is het moment bijna daar dat ik weer mag: terug naar Jeruzalem. In gedachten kus ik de grond als ik mijn voeten weer op Israëlische bodem zet….
Boetedoening in Jeruzalem
Bij het grootse en meeslepende leven van Anat en mij horen heel soms ook escapades die het daglicht helaas niet kunnen velen. De hoogst enkele keer dat het toch een keer fout gaat, blokkeren we dat uit ons collectief geheugen. Een smet op ons feilloze blazoen is immers een smet op ons onkreukbare imago. Maar…
Extreme koorts voelde nog nooit zo goed
Zomaar een dag in Jeruzalem en opeens breekt het besef door: de markt van Jeruzalem barst behalve van de groenten, kruiden en fruit ook van de verhalen. Achteloze bordjes boven de stalletjes verraden een rijk en ongetwijfeld intrigerend verleden. “Begonnen in 1973”. “Sinds 1936”.
Op zoek naar de oude Chaim
Telefoon! “Met Mordechai. Over vijf minuten beneden. Neem de camera’s mee.” Geweldig, we gaan eindelijk Chaim ontmoeten, de ruim 80-jarige bewoner van Jeruzalems Nachlaot buurt. Aan de overkant van de straat zwaaien onze rabbijnen, Mordechai en Shlomo, ons al toe. We moeten haast maken anders is de oude baas alweer gevlogen. We wurmen ons door…
Dag van Jeruzalem: vlaggen, zang, dans en duistere extremen
In mijn onnozele poezelige Nederlandse onschuld vraag ik Anat wat er op de folder staat, die ik zojuist heb gekregen van een allervriendelijkste reli. Ze kijkt bedenkelijk naar het stuk papier. “Nou, nou toe maar. Leuke radicale vriendjes heb jij.” Een gevoel van trots maakt zich van me meester. “Deze club wil desnoods met grof…
Kitty gaat de strijd aan (2)
De herfst van 2017 in het hart van Israël is warm, heel warm. In de wapperwind van de onvermoeibare airco neust Eli wat rond op het internet. Na wat vrijblijvend gesurf valt zijn bionische oog op een artikel. Het is een oproep aan om foto’s in te sturen die typerend zijn voor Israël. Ooit, ergens…
Kitty in de Israëlische tijdmachine (1)
Jeruzalem, 22 augustus 2014: Benyamin schrikt zich een zwart hoedje als hij ziet hoe laat het al is. Hij zal haast moeten maken om op tijd bij de Klaagmuur te zijn voor zijn dagelijkse prevelementje. Kort voor het verlaten van zijn stulpje grijpt hij nog snel nog een willekeurige tas om zijn spullen in te…
Het enige echte Pest-gevoel
Mijn glorieuze intocht in de Hongaars hoofdstad Boedapest is totaal anders dan die in Praag. Deze stad aan de o zo mooie en blauwe Donau is een èchte stad. Hier wordt gewerkt en geleefd, dat straalt de stad meteen al uit. De eerste kilometers tonen weinig gebouwen in perfecte staat. Integendeel, ze ogen vervallen en…