Het sefardische Ohel Moshe heeft door de jaren heen zijn geheel eigen plek verworven als een van de meest gezichtsbepalende wijken van de Nachlaot. Zoveel is wel duidelijk geworden in de voorgaande drie blogs. Althans, dat hoop ik dan maar. Resteert voor dit moment de vraag: Hoe gaat het in diezelfde tijd bij de ashkenazische…
Categorie: Verhalende Fotografie
Het lot van Mishkenot Yisrael
Nu was mijn eindbelofte in de vorige blog dat het beter zou gaan met Mishkenot Yisrael. De effecten van de Turks-Russische oorlog zou men te boven weten te komen. Uiteindelijk, want ook hier geldt het bekende Duitse gezegde: ‘reculer pour mieux sauter’. De situatie moet eerst nog verder achteruit gaan om daarna succesvol verder te…
Feinstein en Barazani en de lange schaduw van 7 oktober
Het is zaterdagochtend 7 oktober 2023. Ik heb alle recht om uit te slapen vandaag, maar helaas ben ik op tijd wakker. Lees: veel te vroeg wakker. Ruim voor de wekker zelfs. Het doelloos staren naar het plafond verveelt snel. Er zit niks anders op dan vroegtijdig de slaapstrijd te staken. Ik ben zelfs dusdanig…
Ondergronds weerzien in de Nachlaot
Ach ja, deze eerste warme zonnestralen smaken naar meer. Ook al is het pas begin maart, overal zitten mensen op terrasjes of balkons zich te laven aan de warmte na weer een flut wintertje. Al dit fraaie weer duurt nu al dagen en de temperaturen van zo’n 18 graden zijn veel te hoog voor de…
De tweeling van Nahalat Shiva
Daar staat hij: de eerste synagoge in Jeruzalem buiten de stadsmuren sinds de verwoesting van de Tweede Tempel. Nu, bijna 2000 jaar later sta ik oog in oog met de Nahalat Ya’akov Synagoge. Een beetje vergelijkbaar met wat Sir Moses Montefiore zo’n 150 jaar geleden meemaakte. Inmiddels zijn er buiten de muren honderden synagoges bij…
Nahalat Shiva: Mannen met een Missie gaan door
Een gelukzalige glimlach verschijnt op het gezicht van de oude Sir Moses Montefiore. In zijn Rolls Royce-achtige koets hobbelt hij over Jaffa Street met al zijn gaten en kuilen. Het ongemak dringt niet echt tot hem door. Nee, dat heeft niets met ouderdom te maken, maar hij heeft vooral oog voor de wereld om hem…
Yosef Rivlin: Het harde leven van een held
Voordat deze blog losgaat over de eerste dramatische jaren in Nahalat Shiva wil ik u eerst ongevraagd een stukje tekstverklaring aanbieden. U kent het vast nog wel uit de middelbare schooltijd. Een soms noodzakelijk kwaad, om het neutraal uit te drukken. Echter, in dit verband is het best wel handig om het antwoord te weten…
Terug naar Jeruzalem: Met gevaar voor eigen leven
Heel af en toe verschijnt de grijze Middellandse Zee door de opgejaagde wolken. Het El Al toestel stuitert op en neer van vreugde bij het naderen van de eindbestemming. De wolkenpartijen vliegen langs het raam. Langgerekte witte kopjes op zee geven al aan dat dit geen klassieke aankomst met zon en warmte gaat worden. Even…
Een traan en een lach: Duende in de midrachov
Als het hologram van mijn virtuele achterkleinkind mij ooit zou vragen wat een kakofonie is, dan zal ik met hem in mijn imaginaire tijdmachine stappen en hem mee terug nemen naar het moment in het heden van oktober 2019. Daar, bovenaan Ben Yehuda Street, komt het geluid namelijk van alle kanten.
Als uitersten elkaar ongewenst ontmoeten
De aanblik van mij met camera zorgen ervoor dat de jonge moeder direct ten aanval trekt. Ze zet haar welgemeende vuile blik verbaal kracht door “lo, lo” te krijsen. Op een manier zoals ze ongetwijfeld ook haar wolkjes van kinderen zal toespreken. Haar “nee, nee” geroep laat ik op me afketsen. Met een misprijzend handgebaar…