En dan nu muziek! AC/DC teistert op volle kracht mijn honingzoete trommelvliesjes. Het geluid is vrij dramatisch, maar het klinkt wel zeer strak. Ze gaan duidelijk vol op het orgel. Een floppy orgel in dit geval, bestaande 49 oude floppy drives. Eén van de vrolijke vondsten tijdens de Maker Faire in Friedrichshafen.
Categorie: Verhalende Fotografie
Funky business in Friedrichshafen
Wat gaat een mens doen als hij arriveert in Zuid-Duitsland aan de rimpelloze Bodensee? In het schilderachtige Friedrichshafen, badend in de zware warmte van de zomerzon. Met in de verte de eeuwige sneeuw van de Zwitserse Alpenreuzen, glinsterend onder een strak blauwe hemel. Inderdaad, je gaat doen wat elk mens zou gaan doen onder zulke…
Wilders terug in Spijkenisse; een getuigenis
Zo, de blog over de start in Spijkenisse van de PVV-verkiezingscampagne is af. Toch knaagt het links en rechts. Anders gezegd; ik ben niet bepaald tevreden met het verhaal bij de foto’s. Ik pak de blog van januari 2016 er nog eens bij. Geschreven toen Wilders met de verzetsspray busjes naar Spijkenisse en waarbij hij…
Bijzondere kerstsfeer in Spijkenisse
De dagen voor kerst. Dat betekent regen, drukte in de winkels, parkeerproblemen en kort opborrelende gedachten welk een bizarre poppenkast het is. Sinds dit jaar kent Spijkenisse een nieuw element: een heuse kerstmarkt. Eentje gebaseerd op de succesvolle Duitse Kerstmarkten, die overal in het land nu opdoemen. De foto’s (weet niet waarom ik daar een…
Het enige echte Pest-gevoel
Mijn glorieuze intocht in de Hongaars hoofdstad Boedapest is totaal anders dan die in Praag. Deze stad aan de o zo mooie en blauwe Donau is een èchte stad. Hier wordt gewerkt en geleefd, dat straalt de stad meteen al uit. De eerste kilometers tonen weinig gebouwen in perfecte staat. Integendeel, ze ogen vervallen en…
Aan de Praagse voeten van de Joyous Boys
Tot nu toe waren het vooral de Praagse toeristische lustoorden met hun eigen voorspelbare gang van zaken die centraal stonden. Op zich totaal en helemaal niks mis mee, maar mijn hartje gaat toch echt sneller kloppen wanneer ik blijmoedig geconfronteerd wordt met onverwachte momenten. Zo’n moment is op één van de laatste avonden, wanneer we…
Een verwarde man op het Praagse Raadhuisplein
Het getrappel van massieve paardenhoefjes komt naderbij. In de koetsen zie ik achterover geslagen nekken van de reizigers, vaak gehinderd door oversized kleppetten of mondain bedoelde hoeden. Camera’s of slimme telefoon in de lucht en een plattegrond op schoot. Even verderop de vertrouwde plu’s van de zelfbenoemde groepsleiders. Kortom, welkom in een volgend toeristisch reservaat,…
Extremen in de joodse wijk van Praag
Na het ‘ongeremd-toerisme-zonder-gene’ van de Karelsbrug en de Praagse Burcht moet de joodse wijk voor wat balans gaan zorgen. De wijk kent een flink aantal synagoges. Deze vallen allemaal onder het Joods Museum. Koop daar een kaartje en je krijgt toegang tot de diverse locaties. Dus ach, waarom niet een reeks van de synagoges bekijken…
Oerdriften op de Praagse Burcht
Ja hoor, daar zijn ze weer! De toeristen voor de Karelsbrug. Een nieuwe dag met exact dezelfde taferelen. Edoch, nu aanschouw ik alles vanachter het raam van een Praagse tram. Overal groepjes toeristen die volgzaam achter hun gids allemaal dezelfde dingen gaan zien, doen en kopen. De tram is een mini wereld op zich. Geen…
Vol overtuiging naar het toeristisch hart van Praag
De verhalen vooraf waren behoorlijk eensgezind en deprimerend: De Praagse Karelsbrug is een toeristenmagneet. Niet bepaald aanlokkelijk, maar ja Praag bezoeken zonder deze brug is als Pisa met een bezoek vereren zonder toren. Kortom, take me to the bridge!