Het is nog vroeg en Jaffa Street komt langzaam tot leven. De eerste terrassen gaan open. Her en der komt alweer monotone, eenvormige muziek naar buiten. Leveranciers denderen met hun karren naar hun klanten. Het is nog steeds Sukkot en dus vakantie voor veel mensen. Dat is goed te merken. De anders zo drukke verkeersader…
Tag: jeruzalem
Sukkot: De Vier Soorten in actie bij de Klaagmuur
Nog even de focus bij de security. Deze doet niet onder voor die op een vliegveld. Zoals altijd oogt de bewaking verveeld, nonchalant en onverschillig. Het zou echter pijnlijk simplistisch zijn om dit op een lijn te stellen met een gebrek aan waakzaamheid. Altijd is daar even indringend oogcontact. Na al deze veiligheidsplichtplegingen kan ik…
Sukkot en de arba minim markt waar niets ‘zomaar’ is
Voorzichtig lijkt de man met het puntje zijn tong te likken aan de vrucht. De ogen licht gesloten. Alleen op die manier valt de totale smaaksensatie te ervaren. De ogen gaan weer open. Hij kijkt naar de vrucht. De twijfel lijkt te winnen. Nog even ruikt hij aan de schil. Nee, het ziet er niet…
Jom Kipoer in circa twintig seconden
De straten van Jeruzalem zijn verlaten. Nog steeds. De stad heeft haar geluid uitgezet. Slechts een enkeling is op weg. Zeer waarschijnlijk naar de synagoge. Te voet uiteraard. Auto’s ga ik vandaag op Jom Kipoer niet zien of horen. Dit is een Jeruzalem wat nieuw voor me is. Het totale niets in een stad waar…
De lijdensweg van de Montefiore Molen en de redding uit Nederland
Het is onderhand tijd om terug te klimmen richting de Molen en Mishkenot Sha’ananim in alle rust achter ons te laten. Zomaar vertrekken zonder de Molen een laatste bloggroet te brengen is echter not done. De Molen die eigenlijk alle stormen heeft doorstaan. Van eerste bouwwerk van Montefiore in het nieuwe Jeruzalem tot plek van…
Leven in tijden tussen cholera en corona
Ja, ik besef dat het gaapverwekkend is om weer geconfronteerd te worden met dat woord ‘virus’. En dan ook nog eens in een blog over Jeruzalem in het jaar kruik. Helaas, er is niet aan het virus te ontkomen. Nu niet en toen niet. Toen, rond 1866, had een virus Jeruzalem op een dodelijke manier…
De Ruïne is geen ruïne meer, maar de Ruïne
Daar staat hij dan. Hij lijkt te poseren voor de foto. Op de puinhopen van wat ooit de belangrijkste synagoge van Jeruzalem was. De Hurva. Opgeblazen. Vier muren weten stand te houden. In zijn rechterhand houdt hij losjes zijn geweer. Als je langer naar de foto kijkt zie je in zijn linker een Torah rol….
Klagen zonder muur
Langzaam nadert het najaar. Voor velen een naargeestig vooruitzicht. Daar valt vast veel voor te zeggen, maar mijn blik is gericht op oktober 2021. Na twee jaar landarrest is het moment bijna daar dat ik weer mag: terug naar Jeruzalem. In gedachten kus ik de grond als ik mijn voeten weer op Israëlische bodem zet….
Boetedoening in Jeruzalem
Bij het grootse en meeslepende leven van Anat en mij horen heel soms ook escapades die het daglicht helaas niet kunnen velen. De hoogst enkele keer dat het toch een keer fout gaat, blokkeren we dat uit ons collectief geheugen. Een smet op ons feilloze blazoen is immers een smet op ons onkreukbare imago. Maar…
Chaim is klaar met bidden
Ondertussen gaat de zoektocht voort. Chaim is ons nog steeds te vlug af. Onze onvermoeibare rabbijnen zetten opnieuw koers richting Chaim’s huis. Inmiddels is het aarde donker en de straten zijn nat en dus glad. Voor mij extra opletten want ik wil niet straks spartelend en luid vloekend onderuit gaan in deze ultra orthodoxe wijk….