Van de Achdut Yisrael Synagogue naar de centrale gevangenis in Jeruzalem, gelegen in de ondoordringbare Russian Compound. Een plek waar je tijdens het Britse Mandaat midden jaren ’40 niet zomaar terecht kwam. En als je daar dan binnen kwam was het nog maar de vraag of je daar ooit levend uit zou komen. Een blog…
Tag: Reizen
Yosef Rivlin: Het harde leven van een held
Voordat deze blog losgaat over de eerste dramatische jaren in Nahalat Shiva wil ik u eerst ongevraagd een stukje tekstverklaring aanbieden. U kent het vast nog wel uit de middelbare schooltijd. Een soms noodzakelijk kwaad, om het neutraal uit te drukken. Echter, in dit verband is het best wel handig om het antwoord te weten…
Kwartiertjes in Nahalat Shiva bij Zionistische vrienden
De jongedame achter de balie van het Friends of Zion Museum (FoZ) oogt vriendelijk, terwijl ze met een brede lach afscheid neemt van een groepje scholieren. Ze lachen vriendelijk terug, alles is immers beter dan de schoolbanken. Een andere dame loopt wat rond en houdt een beetje toezicht. Ik groet haar. Ze kijkt dwars door…
Een traan en een lach: Duende in de midrachov
Als het hologram van mijn virtuele achterkleinkind mij ooit zou vragen wat een kakofonie is, dan zal ik met hem in mijn imaginaire tijdmachine stappen en hem mee terug nemen naar het moment in het heden van oktober 2019. Daar, bovenaan Ben Yehuda Street, komt het geluid namelijk van alle kanten.
Als uitersten elkaar ongewenst ontmoeten
De aanblik van mij met camera zorgen ervoor dat de jonge moeder direct ten aanval trekt. Ze zet haar welgemeende vuile blik verbaal kracht door “lo, lo” te krijsen. Op een manier zoals ze ongetwijfeld ook haar wolkjes van kinderen zal toespreken. Haar “nee, nee” geroep laat ik op me afketsen. Met een misprijzend handgebaar…
Vrolijke scheiding op de Dag van Jeruzalem
Met een enorme vlaggenstok in mijn broek kijk ik hoe een groep religieuze meisjes losgaat op Israel’s winnende Songfestival lied. “I’m not your toy! You stupid boy!”, krijsen ze in hun rokjes tot op de knie en met de jongens op grote afstand. Meteen bij ‘binnenkomst’ bij Jaffa Street maken leden van de organisatie namelijk…
Het enige echte Pest-gevoel
Mijn glorieuze intocht in de Hongaars hoofdstad Boedapest is totaal anders dan die in Praag. Deze stad aan de o zo mooie en blauwe Donau is een èchte stad. Hier wordt gewerkt en geleefd, dat straalt de stad meteen al uit. De eerste kilometers tonen weinig gebouwen in perfecte staat. Integendeel, ze ogen vervallen en…
Aan de Praagse voeten van de Joyous Boys
Tot nu toe waren het vooral de Praagse toeristische lustoorden met hun eigen voorspelbare gang van zaken die centraal stonden. Op zich totaal en helemaal niks mis mee, maar mijn hartje gaat toch echt sneller kloppen wanneer ik blijmoedig geconfronteerd wordt met onverwachte momenten. Zo’n moment is op één van de laatste avonden, wanneer we…
Gepasseerde gezichten van Jeruzalem
Keuzes maken. Op gezette tijden moeten we er allemaal aan geloven. Zo ook zij (zoals Kroon en Van Maanen dus) die het nobele vak van fotograaf beoefenen. Fotografie is continu keuzes maken. Welke camera, lens, momenten, uitsnede, enz. Maar ook wat je uiteindelijk gaat delen met de menschen die de foto’s gaan bekijken. Op Flickr…