Bij het binnenlopen van Even Yisrael’s poorten wordt meteen duidelijk dat deze wijk geen tweede Nahalat Shiva is. Hier geen keurig opgemaakte straten met hippe winkels of barretjes waar standaard gedreun uit voorkomt. Geen flanerende toeristen of elektrische stepjes. Nee, hier in Even Yisrael heerst eigenlijk vooral de rust. De moderne tijd lijkt hier geen…
Tag: Stadsfotografie
Geen enkele kogel stopt Nahalat Shiva
Opeens beweegt alles boven mijn hoofd. Allerlei kleuren lijken naar me te zwaaien. Ik kijk naar beneden en al die kleuren zijn nu zwart geworden, maar de beweging blijft. Om me heen hoor ik stampende muziek. Links en rechts schieten skate boards voorbij. Achter me scheurt geruisloos met hoge snelheid een e-step langs. ‘Hé, wat…
Terug naar Jeruzalem: Met gevaar voor eigen leven
Heel af en toe verschijnt de grijze Middellandse Zee door de opgejaagde wolken. Het El Al toestel stuitert op en neer van vreugde bij het naderen van de eindbestemming. De wolkenpartijen vliegen langs het raam. Langgerekte witte kopjes op zee geven al aan dat dit geen klassieke aankomst met zon en warmte gaat worden. Even…
Marcheren door en voor Jeruzalem
Welk vooraanstaand Denker, Filosoof of Waarnemer zei ooit: “Jeruzalem kent geen grijstinten of zachte overgangen, maar alleen zwart-wit”? Ik weet het even niet, maar op deze middag blijkt het grote gelijk van die Denker. Een kwartier geleden liepen we nog in de ultra orthodoxe wereld waar zwart-wit de dress-code is. Nu kijk ik om me…
Chaim is klaar met bidden
Ondertussen gaat de zoektocht voort. Chaim is ons nog steeds te vlug af. Onze onvermoeibare rabbijnen zetten opnieuw koers richting Chaim’s huis. Inmiddels is het aarde donker en de straten zijn nat en dus glad. Voor mij extra opletten want ik wil niet straks spartelend en luid vloekend onderuit gaan in deze ultra orthodoxe wijk….
Vrolijke scheiding op de Dag van Jeruzalem
Met een enorme vlaggenstok in mijn broek kijk ik hoe een groep religieuze meisjes losgaat op Israel’s winnende Songfestival lied. “I’m not your toy! You stupid boy!”, krijsen ze in hun rokjes tot op de knie en met de jongens op grote afstand. Meteen bij ‘binnenkomst’ bij Jaffa Street maken leden van de organisatie namelijk…
Schiedam maakt wat los
De man voor de ingang kijkt met een vriendelijke blik naar de mensen die zojuist zijn woning hebben verlaten. “Wat is hier allemaal te doen?”. Hij doet een stap opzij en leidt me naar binnen. Welkom in het huis van kunstenaar Rudi Atman. Dit weekeinde staat zijn voordeur open in het kader van Schiedams Open…
Het enige echte Pest-gevoel
Mijn glorieuze intocht in de Hongaars hoofdstad Boedapest is totaal anders dan die in Praag. Deze stad aan de o zo mooie en blauwe Donau is een èchte stad. Hier wordt gewerkt en geleefd, dat straalt de stad meteen al uit. De eerste kilometers tonen weinig gebouwen in perfecte staat. Integendeel, ze ogen vervallen en…
Bij het Wenceslausplein rechtsaf!
Het afscheid nadert. Een afscheid dat al maandenlang in de agenda stond. Maar nu is het dan zover. Het is tijd geworden om Praag vaarwel te zeggen. De dag weet zich naadloos aan te sluiten op mijn stemming; droefgeestig en een wat zwaar gemoed. Weg is de zon en de intense warmte. De kleuren van…
Aan de Praagse voeten van de Joyous Boys
Tot nu toe waren het vooral de Praagse toeristische lustoorden met hun eigen voorspelbare gang van zaken die centraal stonden. Op zich totaal en helemaal niks mis mee, maar mijn hartje gaat toch echt sneller kloppen wanneer ik blijmoedig geconfronteerd wordt met onverwachte momenten. Zo’n moment is op één van de laatste avonden, wanneer we…